Hoe motiveer je tieners om samen te gaan kamperen?

Een tijd geleden deelde ik een hulpvraag via mijn Instagram: “Ik wil met mijn tienerzoon op campertrip, maar deze staat of valt met de activiteiten. Hij wilt adrenaline. Iemand een origineel idee/tip?”. Ik kreeg heel wat input zoals raften, skatepark, slapen in een hangmat, klimpark, downhill mountainbiken, surfen, canyoning, boulderen en via ferrata. Maar, het werd niets van dat en toch gingen we én hadden we een heel fijn weekend! Het antwoord op mijn vraag bleek makkelijker dan verwacht…

Ik reis erg graag met de camper. Het liefst zou ik er weken mee rondrijden. Meezingend en -dansend achter het stuur en met zongebruinde benen die op de zetel plakken van het ene zuiderse dorpje naar de andere chille natuurcamping karren. Lekker hoog en traag tegen 90 à 100 km per uur op het rechter baanvak. Living your best vanlife, weet je wel.

Omdat ik hier alleen in sta, moet ik het voorlopig van verlengde weekends met mijn tienerzonen hebben en dat is prima. Want ja, erg dankbaar dat dat wél kan. Maar dan wil ik wel het onderste uit de kan halen en wil ik dat iedereen het naar zijn zin heeft. Dus nee, geen dagen aan een stuk wandelen, maar wat dan wel?

Zoete zee

Het begon eigenlijk redelijk simpel. “Vic, jij gaat met mij inkopen doen”, stelde ik voor vertrek en het vooruitzicht op uitpuilende mobilehome-kastjes vol snacks verlekkerde hem al op onze campertrip. Dat was al één bank vooruit.

En voor de rest, stond alles in het teken van water. Niet om van te drinken, maar om in te zwemmen en dobberen. Ik reserveerde een surfles bij de Beachclub van Blankenberge en een nachtje bij Camp Mangoeste, een natuurcamping in Aartrijke, met bbq en hot tub. Dat laatste gaf de doorslag, en meer lag er niet vast.

Een volledig weekend op slippers, is ook een goed teken!

Zwemmen in Blankenberge

Dus wij met een paar kleren en heel veel snacks richting Blankenberge. Dat ik die plek uitkoos, is niet toevallig. Omwille van de beachclub die ik van een eerdere uitstap kende, maar ook door een hoge bezetting aan camperparken en campings en dat is wel handig als je niet reserveert in het hoogseizoen. Bij camperpark Blankenberge hebben we pech, maar een paar meter verder vinden we bij Camping Jamboree, tussen de tientallen stacaravans, gelukkig wel een plekje. Een week zou ik hier niet blijven, maar voor dat ene nachtje was ik hier wel heel gelukkig.

Een uur later zetten we onze fietsen vast op de zeedijk en lopen we gewapend met handdoeken, zwemgerief, koekjes en beach rackets naar het strand. Met een onderbreking langs de frituur zouden we hier pas na zonsondergang vertrekken. Ikke blij, want die wou ik absoluut zien. We hadden de zee al bijna een jaar niet meer gezien en het was heerlijk om daar nog eens te zijn. Op het strand en in de zee. Het zand tussen de tenen, zout in de haren, gedoe om je discreet om te kleden, spreidstand om de beachball terug te slaan, de zon op je gezicht en maar staren naar die golven, echt heerlijk!

Over de golven gesproken… die waren veel te braaf op het moment dat de surfles had moeten doorgaan. Bummer! Echt wel. Volgend jaar de campertrip langs de Atlantische Oceaan plannen (dan misschien toch eens weken weg met dat ding!?!) en voor nu genieten van een rustig en fris zwemmeke in de Noordzee terwijl er nog bijna niemand op het strand is. Alweer, heerlijk!

Happy vibes in Aartrijke

Toch was Vic teleurgesteld in de zee en dus kon hij er niet snel genoeg weg zijn (wink wink). We zetten koers richting Aartrijke, op een half uur van de kust, en komen toe op de rustige groene oase van gastvrouw Eline. Haar Camp Mangoeste is een groot grasveld tussen de weilanden. De jongens kijken rond en denken ‘saai!’. Ik laat ze wat suffen voor hun scherm en snuif zelf de sfeer op. Het is er ff inkomen, maar eens je de chille happy vibes van Camp Mangoeste te pakken hebt, laat het je niet meer los.

Camp Mangoeste is een natuurcamping zonder strakke regels. Hier doe je maar wat. Geen afgelijnde plekken, een dagprogramma of receptie met allerlei formulieren, maar een vrolijke, goedlachse Eline, kippen en honden die vrij rond lopen, laid back campinggasten die op het gras liggen of op hun gitaar tokkelen én een heerlijke hot tub waar je uren in kunt dobberen. Zodra de jongens deze ontdekken, zijn ze verkocht. We zitten erin en gaan er nog amper uit en het beste is: dit is dé perfecte bodem voor lange gesprekken, want is er verder niets. Je zit daar maar wat te zitten in heet water zonder telefoon in de buurt. We hebben het over de zomer, baseball, ondernemende familieleden, een geschifte Netflixserie, … niets bijzonders en tegelijkertijd wel natuurlijk. Tijd en aandacht voor elkaar zonder afleiding is onbetaalbaar en keihard genieten.

‘s Avonds wordt de sfeer op Camp Mangoeste nog specialer. Na onze mislukte bbq (te veel wind en ik heb 0,0 talent voor alles wat met koken te maken heeft) is iedereen buiten. Op het grote grasveld zijn er mensen aan het beachballen en badmintonnen. Zelfs mijn zonen, die redelijk verslingerd zijn aan hun scherm, halen spontaan een voetbal en kubbspel uit de camper.

Ondertussen houden we nauwlettend de hot tub in de gaten. Zodra we zien dat er niemand meer in zit, gaan we er nog een laatste keer in. Het vuurtje brandt volop én dat heeft deze keer een dubbele functie, want de jongens roosteren boven het vuur marshmallows. Living their best summerlife, zegt!

Daarna nog een filmpje in de camper, goe gelachen, en dodo. Heerlijke, trage dag.

Lago in Gent

We slapen uit, ontbijten, ruimen de boel op en verlaten na bijna 24 uur de heerlijke kampeertuin van Eline. Ook voor de volgende activiteit blijven we in het thema water. We gaan zwemmen in het zwemparadijs Lago in Gent, op de weg naar huis.

Als het van mij had afgehangen waren we nog ergens een nachtje op een camping gebleven - of nog veel langer natuurlijk - maar dat was buiten mijn pubers gerekend die erg graag naar huis wilden. En vermits het hele weekend zo fijn is geweest, dacht ik de sfeer zo te behouden.

Maar dus, conclusie, wat is er nodig om een puber te overtuigen om mee te gaan op vakantie? Veel snacks en waterpret. Klaar, en go!